Zamek wybudowany został na skalnym cyplu wysokiego wzniesienia (550 m n.p.m.). Cechą charakterystyczną zamku była wieża ze szpicem (dzióbkiem), która wraz z wieżą w Bolkowie stanowią jedyne tego typu budowle na Śląsku z taką różnicą, że o ile wieża z Bolkowa pełniła funkcję przyczółka ostatecznej obrony, to ta z Niesytna przeznaczona była również do celów mieszkalnych. Plan wieży oparto na geometrii ośmioboku, z którego wyprowadzono ostrze w kierunku wschodnim, od strony zbocza o łagodniejszym nachyleniu. Jej bryła składała się z dwóch pięter i dwóch poziomów piwnicznych, częściowo wykutych w skale. O walorach mieszkalnych budowli świadczy obecność na piętrze tzw. "ciepłej izby", czyli pomieszczenia wyłożonego od środka drewnianymi belkami. Od strony zachodniej wieżę okalał kamienny obwód z wejściem na ciasne międzymurze i do piwnicy, natomiast od wschodu dostawiono do niej trzykondygnacyjne założenie mieszkalne na planie litery L. W jego skład wchodziły dwa skrzydła: południowe o wymiarach 4,5-6,5x15 metrów, połączone z dwóch sklepionych komór (jedna komora częściowo wykuta w skale) oraz skrzydło północne (3-5x17 metrów) o stropach belkowych i prostokątnych oknach, mieszczące dwie duże sale, z których jedną postrzegano jako główne pomieszczenie reprezentacyjne (sala rycerska). Kaplica zamkowa prawdopodobnie znajdowała się w wykuszu, wychodzącym dawniej ze ściany południowej.

Po 1945 nieuszkodzony obiekt wykorzystywano jako dom kolonijny. Później jego właścicielem była Lubelska FSC, która próbowała przeprowadzić remont zabytku, jednakże od tego planu odstąpiła. W roku 1984 pałac przeszedł w ręce prywatne. 2 lipca 1992 budynek strawił pożar.

Do czasów współczesnych zachowała się wieża główna do wysokości 4. kondygnacji z ciepłą izbą i dobrze widocznymi negatywami okrywających ją niegdyś drewnianych belek, spore fragmenty murów skrzydeł mieszkalnych oraz relikty XVII-wiecznych murów bastionowych. Od strony stoku pod wieżą wykuta została podczas ostatniej wojny niewielka grota o głębokości 5 metrów. Wejście na teren zamku usytuowane jest od strony podzamcza i prowadzi przez dziedziniec dolny na prostokątny taras. Powyżej wyrasta 3-kondygnacyjna bryła pałacu (1778-1810), kiedyś jedna z najpiękniejszych w okolicy, dzisiaj kompletnie zrujnowana grozi zawaleniem. Przy wejściu do budynku wykuto renesansowy, zdobiony portal z umieszczoną w zworniku datą 1545 (skradziony). W sezonie wiosenno-letnim zameczek, a w szczególności średniowieczna ruina pokryte są szczelnie zieleniną, skutecznie zacierającą czytelność dawnych form. Obiekt znajduje się w rękach prywatnych.

W połowie 2012 roku ruszyła odbudowa zamku w Płoninie. Trwają prace przy odgruzowywaniu i rekonstrukcji budynku mieszkalnego na terenie zamku średniowiecznego. Do listopada 2012 roku odtworzono sklepienia oraz zrekonstruowano mury do pełnej wysokości w budynku mieszkalnym będącym częścią średniowiecznej warowni. Do zakończenia tego etapu pozostało wykonanie zadaszenia i prace wykończeniowe we wnętrzu. W kolejnym etapie planowane jest odgruzowanie wieży obronnej oraz stopniowa jej rekonstrukcja, odgruzowano także część pomieszczeń renesansowego pałacu na podzamczu.W początku 2013 roku zamek otrzymał dotację z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wysokości 250 000 złotych. Pieniądze przeznaczone będą na prace konserwatorskie, zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, stabilizację konstrukcyjną budynków zamkowych - II etap.