Podmieniłem na lepsze :)

Johann Gustav Busching, opis Nowej Śląskiej Budy latem 1809:

"Baudy Gór Olbrzymich całkiem przypominają alpejskie chaty typu Senhütten. Zbudowane są z grubych bali, spoczywają na masywnym fundamencie, a fugi są wypełnione wapnem. Wchodzi się najpierw do niewielkiej sieni, która zwykle służy jednocześnie jako kuchnia, po jednej stronie jest obora, a po drugiej jedyna izba, gdzie mieści się sypialnia dla gospodarza baudy, jego żony i dzieci. Dziewczynki śpią na niewielkim posłaniu na podłodze, a chłopcy na przypiecku. Szerszy opis takiej izby baudowej podam niżej.

Dziećmi i sługami został właściciel tej baudy dość sowicie obdarzony, bowiem wraz z nim, jego żoną i siódemką dzieci liczba osób zamieszkujących tę chatkę [kleine Haus] wynosiła piętnaście. Gospodarz i gospodyni byli duzi i krzepcy, najmłodsze dzieci, nagie, leżały albo były noszone na rękach, młodsze nie miały na sobie nic poza koszuliną i tylko te starsze były całkiem odziane, jeno bose.

Rzuciliśmy się natychmiast suszyć nasze obuwie przy piecu, podczas gdy gospodarz baudy wypytywał nas o kraj pochodzenia, cel podróży i temu podobne, a następnie my zadaliśmy mu pytania o różne rzeczy. Gorąco w baudzie panowało nie do wytrzymania, nie można jednak było otworzyć lufcika, bo do środka wpadał wicher, który deszczowe chmury już to ku nam gnał, już to ku dolinom ciskał. Na posilenie nasze i przewodnika naszego dostaliśmy chleba, masła, sera i kilka szklanek mleka. Nigdy nie piłem tak wyśmienitego mleka, a według naszego przewodnika jest ono tu najlepsze w całych górach. Nie wiem, ile szklanek zdążyłem już opróżnić, ale była to znaczna ilość, gdy oto gospodarz jako specjał zaproponował nam śmietankę. Smakowała ona rzeczywiście jeszcze bardziej przewybornie, tak że czuliśmy się w obowiązku kilka dodatkowych szklanek wypić. Przy całej swej pyszności niewiele jednak czyniła ona dla rozgrzania ciała, w którym to celu powinniśmy raczej wychylić parę dobrych szklanic rumu.

W straszliwym gorącu pieca nasze rzeczy wkrótce wyschły; obejrzeliśmy jeszcze zagrodę dla krów, która była pusta, gdyż wszystkie krowy znajdowały się na pastwisku i która wyróżniała się niezwykłą czystością. W niektórych baudach zagrody te były czystsze niż pomieszczenia dla ludzi. Według słów naszego gospodarza posiada on dwadzieścia dziewięć krów i pewną ilość kóz, które podobnie jak we wszystkich górskich okolicach są tu częste."