Nysa - Fort Blockhauzschanze, znany obecnie jako Fort nad Bielawką lub Fort Wodny został zbudowany przez Austriaków w 1741 roku tuż przed oblężeniem i zdobyciem Nysy przez Prusaków. Pierwotnie służył jako wysunięty przed front umocnień twierdzy prosty szaniec palisadowy (Bielauerflesche) otoczony wodą. W 1745 roku obiekt ten został przebudowany na fort wodny o formie lunety. Remontowany tuż przed oblężeniem w 1807 roku. Po dramatycznej obronie i zdobyciu przez Wirtemberczyków zniszczony w maju tego samego roku (jedyny obiekt Twierdzy Nyskiej, jaki udało zdobyć się szturmem wojskom koalicji napoleońskiej). W 1809 roku został odbudowany od nowa przez kapitana inżynierii Schultza. Wzmocniony w 1810 roku. Przebudowywany w latach 1830-1850. W latach 1878-1880 przebudowany ostatecznie na jednowałowy fort piechoty i artylerii. W forcie tym znajdowały się od tej chwili pomieszczenia koszarowe, prochownia, laboratorium amunicyjne z windą, schrony pogotowia artyleryjskiego oraz latryna. Od 1910 roku pełnił funkcję składu amunicji. Do końca II wojny światowej był własnością wojska. Po wojnie wykorzystywano go okresowo jako magazyny. W obecnym stanie fort ma zarys pięciobocznej lunety z dostawioną na prawym barku baterią przylegającą, otoczony fosą i ziemnym wałem bez murowanego oskarpowania.(na podst. opisu wewnątrz obiektu i in. [phantasma1958]).