Pierwotnie miejscowość nazywać się mogła Popovici. Nazwę Phaphindorf potwierdzoną źródłowo w 1281 r. (kolejne nazwy: Pfapfendorpf – 1336 r., Pfaffindorf – 1443 r., Pfaffendorf
– 1635 r., 1789 r., 1941 r., Pfaffadurf), można tłumaczyć faktem, że wieś należała do proboszcza kolegiaty Św. Grobu w Legnicy (wówczas proboszcz czerpał korzyści z wsi). W 1443 r. niejaki Nickil Kirchoff posiadał we wsi ogród. W XIV i XV w. w źródłach wymieniani są legniccy mieszczanie pochodzący z Piątnicy. Ok. 1600 r. majątek wyceniany był na 1227 talarów. Do wsi należał Jostmühle, 11 chłopów, 20 zagrodników. W pobliżu Piątnicy i Pawic 15 sierpnia 1760 r. rozegrała się bitwa pod Legnicą.
Z opisu Zimmermanna z 1789 r. wiadomo, że w miejscowości była szkoła, 1 wolne dobro, kuźnia a wieś liczyła 240 mieszkańców. Należała wówczas (do 1819 r.) do powiatu
lubińskiego, pozostając nadal w użytkowaniu archidiakonatu legnickiego, mimo zniesienia kolegiaty, aż do sekularyzacji dóbr kościelnych w 1810 r. W 1830 r. wieś liczyła 55 domów, 362 mieszkańców, w tym 21 katolików, istniała szkoła ewangelicka, wiatrak. W 1845 r. w miejscowości było 59 domów, wieś liczyła 447 mieszkańców, w tym 30 katolików. W Piątnicy istniało wówczas wolne sołectwo lenne należące do majora Pappritz, 1 gospoda, 1 wiatrak, 26 rzemieślników, wymieniane jest 170 sztuk bydła; brak folwarku. Od 1847 r., do czasów II wojny światowej, wolne sołectwo pozostawało własnością rodziny Zahn. W 1894 r. właścicielem gospodarstwa o powierzchni 118 ha był Hermann Zahn, od 1912 do 1937 r. – Max Zahn (gospodarstwo liczyło wówczas 93 ha). W 1875 r., z częścią Justmühle, wieś liczyła 61 domów i 605 mieszkańców; w 1911 r.
– 697 mieszkańców; w 1927 r. – 584 mieszkańców.

Piątnica jest krótką wsią ulicową o układzie południkowym. W centrum wyodrębnione jest niewielkie nawsie, w którym usytuowana m.in. jest barokowa kapliczka. W najdalej
wysuniętym na północ gospodarstwie znajdował się zbiornik wodny (ob. porośnięty). Na południu wsi, nad rzeką Kaczawą, po zachodniej stronie drogi, znajduje się zagroda, którą można wiązać z istniejącym wcześniej w tym miejscu dziedzicznym sołectwem. W północno wschodniej części wsi, przy drodze do Pawic (ul. Szczytnicka), po jej północnej stronie, w niewielkiej odległości od drogi, na tyłach dwóch gospodarstw (nr 37 i 39), znajduje się rozwiązany na planie czworoboku cmentarz wiejski, obecnie nieczynny; na terenie zachowały się fragmenty nagrobków, granitowy krzyż oraz pozostałości ogrodzenia z furtą.
Za:LEGNICA PRZEDMIEŚCIE GŁOGOWSKIE, PIĄTNICA, STARE PIEKARY. Studium historyczno-urbanistyczne.Tom I .